Mozambique

en Swaziland, want daar zijn we ook nog twee dagen geweest. Niet zo lang door bewolking en wat koude; we zijn niet naar Afrika gegaan om het ‘s-nachts freezing koud te hebben! Het was (dus) wel cool, we hebben een paar mooie wandelingen gemaakt en een Swazi een kaaspannenkoek met mes en vork laten eten (een dubbele primeur).

Mozambique staat bekend om haar mooie stranden en lekkere eten. Met beide hebben we heerlijk kennis gemaakt. Verrukkelijke verse visjes gegeten in Maputo (hoofdstad) en we rijden nu met mooie tussenstops naar het noorden. We hebben een week samen met een duits/pools stel gereisd, Christina en Przemeclaw (spreek uit Jambek) erg gezellig en leuk voor de afwisseling. Het land heeft een kustlijn van 2.500 km, dus dat is nogal een stukje. Gelukkig zijn de wegen top:

  

Hoe noordelijker we komen hoe afrikaanser: tropischer en armer, maar ook vrolijker en gastvrij. We zwaaien de hele dag door en iedereen zwaait vrolijker terug. De mensen hier zijn de hele dag bezig met het versjouwen van dingen. Vrouwen dragen emmers water, boomstammen, bossen stro, kratten cola en kilo’s groenten op hun hoofd. Mannen pakken het anders aan:

We zijn nu op weg naar de noordelijke kust; Ilha de Mocambique en Pemba. Daarna gaan we richting Malawi. Ondertussen hebben we ruim 10.000km gereden en doet de auto het vooralsnog prima zonder nieuwe reparaties! Ook gezondheidstechnisch hebben we gelukkig niks te klagen.

De auto hebben we intussen op marktplaats en een 4x4afrika site te koop gezet. Mocht er iemand door de verhalen een onweerstaanbare drang hebben de trip in omgekeerde richting te doen, laat het ons weten! Fijne zomer!

Zimbabwe en het Carnet

Wat een bijzonder land, Zimbabwe. Dat vonden we al toen we erdoorheen reden, maar nog meer toen we het land daarna even wikipedia-den; moet je ook eens doen, wat een bizarre toestand. Iets meer dan 10 jaar geleden nog ‘de graanschuur van Afrika’, nu een van de armste landen in de wereld. Een inflatie van 100.000% heeft ervoor gezorgd dat met de nationale munteenheid niet meer betaald kan worden, de werkloosheid overstijgt de 90%, en bijna al het wild is door de bevolking opgegeten (90% in de parken, 60% overall). Toch lijken de mensen hun humor en hoop niet verloren. Men is vriendelijk, en hoopt dat de situatie na de in 2011 geplande stemming zal verbeteren. Het is ongelooflijk hoe een man zo’n mooi land, zo naar de afgrond kan helpen.. Want het is er werkelijk prachtig, de Victoria Falls waren inderdaad overweldigend (en nat) en ondanks dat er blijkbaar zoveel wild is opgegeten hebben wij nog behoorlijk veel en niet aan mensen gewende dieren gezien. Alleen de leeuwenloop ontbreekt nog en het brulshirt natuurlijk.

We zijn inmiddels weer in Z-Afrika, waar we nog naar toe moesten om ons ‘Carnet de Passage’ te regelen, waarzonder we Kenia en Uganda niet in kunnen. Welnu, na de eerste aanvraag op 19 april, 63 telefoontjes naar de AA (de plaatselijke ANWB), waarvan 1 de juiste informatie bevatte, nog een aanvraag, drie keer betaald te hebben(waarvan we er nog 1 terug moeten krijgen) en wat postperikelen:

 

With a very special thanks to Mario, the previous bakkie-owner, our hero, who made it possible!! We zijn onderweg naar Swaziland, vanwaar we de grens naar Mozambique zullen oversteken. We hebben zin in haar tropische wateren, witte stranden en lekkere eten! Volgende keer dus tropische foto’s, nu nog een paar van Zim en het Krugerpark. Liefs!!