Lesotho en perikelen

Reizen is ook: wachten. Wachten tot de auto is gerepareerd, wachten tot R’s paspoort weer in zijn bezit is geraakt, en wachten op de autopapieren.

Bij East Londen (een plaats aan de kust onder Lesotho) lekte er olie uit een achterwiel. Kwestie van een rubber vervangen maar, alles duurt hier wel even. Dus twee dagen later zijn we vertrokken naar Lesotho, zo’n 600km (=twee dagen rijden) verder. Vlak voor de grens stonden we op een mooie camping van een vrij typische blanke (engels sprekende) afrikaan, met nogal uitgesproken denkbeelden over hoe de verhoudingen in Zuid-Afrika zouden moeten liggen (‘This is Africa. I know how they think. They don’t give a FUCK. I’m not a racist!’). Deze man hebben we wat beter leren kennen toen we na een nacht kamperen wegreden om naar Lesotho te gaan er achter kwamen (na een uur lang verwoed zoeken en vloeken en de hele auto op zijn kop) dat sukkel R zijn paspoort had laten liggen op een camping onder East Londen. Opgelucht dat het wel ergens was gevonden, hebben we drie dagen gewacht tot de (‘over-night’) koeriersdienst de postbus van voornoemde afrikaan had gevonden.

Lesotho was prachtig. En koud! Het is een supertraditioneel gebeuren, met in dekens gewikkelde herders met kuddes schapen, zwaaiende en hand ophoudende kindertjes, slechte wegen en mooie uitzichten. Ook weer een perikel: als je een dieselfilter vervangt, draai hem dan niet te vast, want dan gaat hij kapot en kun je niet verder. Lees: optimist Rutger dacht dat ie na 1 dag 4x4 cursus en een keer meekijken bij een servicebeurt een doorwinterde automonteur was, dus besloten we op een godsverlaten plekje, met overigens een prachtig uitzicht en niemand te bekennen behalve een herder en zijn schapen op een helling twee bergen verderop, de dieselfilter te vervangen. Die moest toch zeker goed worden aangedraaid waarna het glaasje knapte en de dieseltoevoer naar de motor was onderbroken. Na wat beraadslagen en advies van een (zeer toevallige) passant in een auto hebben we het kapotte filter gebypassed waardoor we in ieder geval weer konden rijden.

Alles is weer een les. Iedere actie heeft tijdens zo’n reis vrij direct gevolgen. Als je zoiets vervangt, doe het dan ook niet in the middle of nowhere, zonder bereik of openbaar vervoer in een van de armste landen in de wereld, waar auto-onderdelen niet te krijgen zijn. Het bakkie blijkt het dus ook zonder dieselfilter prima te doen, en na een uurtje zijn we lekker verder gekacheld.

Nu zitten we in het plaatsje Ladybrand in Z-Afrika te wachten op ons zojuist opnieuw aangevraagde Carnet de Passage (en dieselfilteronderdeel). Omdat we geen inwoner van dit land zijn vragen ze een borg voor het carnet van 5000E, in tegenstelling tot de eerdere berichten dat het 50E was. Nu doen we de aanvraag op de naam van de verkoper van ons bakkie, in de hoop dat het binnen een paar dagen nu eindelijk is geregeld. Want zonder Carnet geen landen boven Mozambique. En we hebben er zin in verder te gaan. Nieuwe landen, betere temperaturen; lekker de tropen in!!

De reacties zijn geweldig om te lezen, worden we helemaal warm van! Ook de tips en vertalingen zijn top. We zijn nog geen enge insecten tegen gekomen en in en uit de tent gaat redelijk goed, alleen ‘s nachts als je super nodig moet plassen en het bijna vriest buiten, het trapje bevroren lijkt en net iets te stijl is opgezet is het wat minder.

Groets!